ความหมายของคำว่า ' ขี้คุก '

ขี้เค้า
น. ขี้ข้า.
ขี้ไคล
(ปาก) น. เหงื่อที่ปนกับฝุ่นละอองติดกรังอยู่กับหนังกำพร้า, ไคลก็ว่า.
ขี้จาบ
(ปาก) ว. หยาบคาย เช่น ชาติอ้ายขี้จาบปราบเพื่อนบ้าน.(รามเกียรติ์ พลเสพย์).
ขี้ซ้าย, ขี้ไซ้
(ปาก) ว. ที่เลวกว่า (ใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ไม่ได้ขี้ไซ้ของเขา.
ขี้ซ้าย, ขี้ไซ้
(ปาก) ว. ที่เลวกว่า (ใช้ในความปฏิเสธ) เช่น ไม่ได้ขี้ไซ้ของเขา.
ขี้เซา
ว. นอนปลุกให้ตื่นยาก.
ขี้เดือด
น. ขี้เมฆตามริมขอบฟ้าวิ่งเดือดพลุ่งขึ้นข้างบนซึ่งนัยว่าจะเกิดพายุ.